Longyearbyen is het administratieve centrum van Spitsbergen
Longyearbyen is het administratieve centrum van Spitsbergen en ligt op het eiland Spitsbergen. Het heeft iets meer dan 2000 inwoners en is een van de meest noordelijke nederzettingen ter wereld. De meeste inwoners zijn Noren, maar er zijn bijna 40 nationaliteiten vertegenwoordigd. Burgers uit alle landen die het Spitsbergenverdrag hebben ondertekend, kunnen zich vrij vestigen in Longyearbyen. Iets meer dan 300 inwoners, of 16% van de bevolking van Longyearbyen, hebben een buitenlandse nationaliteit. Thailand, Zweden en Rusland/Oekraïne zijn de drie grootste groepen buitenlanders.
Longyearbyen werd opgericht in 1906
Longyearbyen werd in 1906 opgericht door John Munroe Longyear. Hij was de grootste eigenaar van het mijnbouwbedrijf Arctic Coal Company, met hoofdkantoor in Boston, VS. In 1916 werden de mijnen en de stad gekocht door Store Norske Spitsbergen Kulkompani. Longyearbyen werd op 8 september 1943 door Duitse troepen platgebrand en verwoest en na de Tweede Wereldoorlog weer opgebouwd.
Mijnbouw
Longyearbyen was vroeger een mijnwerkersnederzetting, maar sinds het begin van de jaren 1990 is de gemeenschap veranderd. Terwijl er vroeger verschillende mijnen in bedrijf waren rond Longyearbyen, is tegenwoordig alleen mijn 7 nog in bedrijf. Mijn 7 produceert ongeveer 60.000 ton steenkool, waarvan de helft naar Longyear Energiverk gaat – de enige kolengestookte energiecentrale van het land. Naast mijnbouw zijn toerisme, onderzoek en onderwijs tegenwoordig belangrijke industrieën. De luchthaven van Svalbard in Longyear heeft het hele jaar door vluchten naar het vasteland.
Lokale overheid
Longyearbyen is geen gemeente zoals we die kennen van het vasteland. In 2002 werd in Longyearbyen echter een lokaal bestuur ingevoerd volgens een speciaal model. Het gekozen orgaan, Longyearbyen Local Government, kreeg de bevoegdheid om te zorgen voor infrastructuur, gemeenschaps- en gebiedsplanning en kleuterscholen. De bevoegdheid van de lokale overheid geldt binnen het ruimtelijke planningsgebied van Longyearbyen. De lokale overheid van Longyearbyen is eigenaar van het bedrijf Bydrift Longyearbyen, dat de technische infrastructuur in Longyearbyen beheert. Enkele van de belangrijkste gebieden zijn afvalinzameling, wegen, water en riolering.
Longyearbyen ligt in Longyeardalen
Longyearbyen ligt in de Longyearvallei en aan weerszijden van de Longyearrivier, die in noordoostelijke richting door de vallei stroomt en uitmondt in Adventfjorden, een zijfjord van Isfjorden. Sverdrupbyen en Nybyen liggen in het centrum van het dorp, aan tegenoverliggende oevers. Verderop liggen Old Longyearbyen en de nederzettingen Haugen en Lia, waar het stadscentrum ligt, ook tegenover elkaar. De gouverneur van Spitsbergen en Telenor zijn gevestigd in Skjæringa, net binnen het zeegebied dat wordt gedomineerd door het administratiegebouw van Store Norske Spitsbergen Kulkompani en het Universitair Centrum op Spitsbergen AS.
Eet- en drinkgelegenheden
Er is een ruim aanbod aan cafés, pubs en restaurants in Longyearbyen, met alles van eenvoudige en goedkope gerechten tot de meest exquise menu’s, waaronder Arctische specialiteiten.
Winkelen
In Longyearbyen vindt u kleine en grote winkels die van alles verkopen, van levensmiddelen en vers voedsel tot sport- en vrijetijdsartikelen, cadeaus en souvenirs. U vindt er bijzonder gunstige prijzen voor alcohol, tabak en sport- en vrijetijdsartikelen.
In het Longyearbyen Arts and Crafts Centre vindt u verschillende kleine galerieën en kraampjes die kunst en handwerk produceren en verkopen.
Spitsbergen is niet onderworpen aan douane- en btw-regels. Dit betekent dat veel goederen goedkoper zijn dan op het vasteland van Noorwegen. Andere goederen, zoals fruit, groenten en verse producten, kunnen duurder zijn door de hoge verzendkosten.
Lichtomstandigheden
In Longyearbyen is er middernachtzon van 19 april tot 23 augustus en schemering en duisternis gedurende enkele maanden van het jaar. Poolnacht is wanneer het helemaal donker is en duurt van 14 november tot 29 januari.
* Ga niet buiten de nederzetting zonder wapens om ijsberen te beschermen. Aanbevolen grenzen zijn in Longyeardalen, aan het einde van de weg in Nybyen/Huset, bij de eerste hondenkennel op weg naar Adventdalen en bij het vliegveld. In de winter is het niet aan te raden om verder te gaan dan Bykaia zonder ijsbeerbescherming.
* Het is gebruikelijk om binnenshuis je schoenen uit te trekken, zelfs in sommige openbare gebouwen.
* Houd voldoende afstand tot rendieren die tussen huizen en in de buurt van wegen grazen.
* Installaties van vroegere mijnbouwoperaties staan op de lijst van cultureel erfgoed, zoals kabelbaanschragen, mijningangen en gebouwen.
